PRESS
INE ENTDECKUNG: DAS ORATORIUM „RUTH“ :DER LIEBE MACHT
„Die Klarinette klagt, der Chor wütet, die Geigen spinnen Waldwebfäden, Julie-Marie Sundal steuert ihren glutvollen Kontra-Alt bei, Marcelina Román ihren betörenden, bronzefarben schimmernden Sopran. Turbulente Volksszenen wechseln mit bukolischer Idyllik, ekstatischen Liebesszenen und monumentalen Naturtonmalereien. Wagners „Tristan“ lässt grüßen, Strauss und Mendelssohn ebenso: So sinnlich und süffig sind biblische Oratorien selten.”
„…zelektryzowała publiczność swoją osobowością, tańcząc w rytm węgierskiego czardasza. Jej szeroka skala dźwiękowa solistki oraz lekkość w prowadzeniu frazy również zasługują na brawa.”
(…) Jej śpiew i spójny, subtelny fortepianowy akompaniament Gilberta den Broedera razem tworzą niezwykły, kameralistyczny, intymny wręcz wymiar albumu. Wpływ na to ma również odpowiedni dobór programu, na który składają się utwory tematycznie związane z miłością i emocjami z nią związanymi: tęsknotą, zazdrością, zmysłowością, cierpieniem … Różnorodność repertuaru i jego interpretacji sprawia, że słuchając albumu nie można się nudzić.(…)
(…) Marcelina was able to soundfully convey all the passions of the title heroine, while not losing what is stylish for interpreting Baroque music. Her constant struggle for Renaud’s love (…) is full of passion and true determination. Her metamorphosis from a cold and deprived woman to the one who ultimately decides not to kill her lover is a fantastic journey through the meanders of the human soul, both sentimental and tragic.(…)
(…) Jednak głosem numer jeden była z pewnością Marcelina Beucher (Román) jako tytułowa Armida. Swoim mocnym sopranem zdominowała głosowo przedstawienie, co zważywszy na prowadzenie partii tytułowej, było w pełni zrozumiałe. Nie miałam okazji wcześniej słyszeć tej śpiewaczki, ale z takim głosem i – co nie bez znaczenia – urodą ma wszelkie dane na wielką karierę(…)
(…) Marcelina Beucher obdarzona jest świetnym, ciepłym sopranem, który aż kipi od emocji. W prześlicznym piano artystka potrafi zawrzeć wszystkie targające Thaïs wątpliwości, budując tę postać przede wszystkim głosem.(…)
(…)a voice with an exceptionally beautiful, and at the same time individual timbre, lirico spinto type. Round, noble, focused and at the same time rich in aliquots. She has developed such an excellent technique that this voice is fully obedient to her, it seems that she can sing everything with it. There are ethereal pianissimo and firm forte or fortissimo. The whole is based on a flawless legato. The most difficult phrases (…)made with such freedom and mastery, in such a natural and unforced way as if it were the easiest in the world. And what a grace and freshness of interpretation, how much feeling! (…) she reminded me of Teresa Żylis-Gara of the “Italian” approach to the music of Moniuszko (…)
Piotr Nędzyński, maestro.net.pl
“Z kolei Marcelina Beucher (Román) najlepiej odnalazła się w akcie Antonii, stwarzając za pomocą odpowiedniego doboru środków wokalnych jej przejmujący i zróżnicowany wizerunek. Dotyczy to także Stelli. Szczególnie zwracała uwagę dbałość o jakość brzmienia oraz kultura śpiewu. Aliści, w akcie Giulietty artystka wykonała wprowadzoną w drodze emendacji arię…”
Marcelina Beucher (Román) gained recognition as a mature interpreter of Violetta’s aria “with a fan” from “La Traviata” by Giuseppe Verdi, manipulating with a subtle articulation, broad dynamic range and effortlessness in her coloratura technique.
Lesław Czapliński, maestro.net.pl
Mit ihren wunderbaren Stimmen betrörten ausserdem die Sopranistinnen Justyna Ilnicka und Marcelina Królicka.
Zeitung Erkelenz
(…) setzte sich in der “Lobgesang” (…) überzeugten besonders die jungen Sopranistinnen mit ihren anrührenden Stimmen
Rhenische Post
Stehende Ovationen in der evangelischen Kirche(…) Marcelina Królicka, sangen bewegend und in erstaunlich akzentfreiem Deutsch.
